Νόμισε προς στιγμή πως την άγγιξαν τα φαρδιά φύλλα του δέντρου και συνέχισε αμέριμνη να περπατά και να διασχίζει το δύσβατο μονοπάτι με αργά και σταθερά βήματα. Ένας δυνατός άνεμος έκανε την εμφάνιση του θριαμβευτικά κάνοντας τα φύλλα και τηΝ σκόνη να έχουν μπλεχτεί σε έναν κτηνώδη άγριο χορό. Ένα χτύπημα στη πλάτη ήταν αρκετό για να πέσει κάτω κατατρομαγμένη βάζοντας τα χέρια στο κεφάλι για να προστατευτεί. Γύρισε γρήγορα για να αντικρύσει το άτομο που την έκανε να χάσει το χρώμα της αλλά και τα λογικά της. Δεν υπήρχε κανείς και η καρδιά της χτυπούσε δυνατά έτοιμη να σπάσει το στήθος. Εκείνη τη στιγμή μια μυρωδιά θειαφιού και σαπίλας καταπνιξαν την ατμόσφαιρα. Σήκωσε το βλέμμα της ξανά κοιτώντας γύρω της και εκεί τότε είδε μια ανατριχιαστική φιγούρα να την κοιτάει ανάμεσα απο τους κορμούς των δεντρων με μάτια χωρίς ψυχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου